गुरु महिमा भजन :- संत कबीर जी

 गुरु महिमा भजन :- संत कबीर जी 

गुरु मह             

 

 

 

......... ......... .........  ......... .........  ......... ......... .........  ......... ......... .........  ......... ......... .........  ......... ........

 

भरोसे थारे चाले ओ..... 


दोहा गुरु देवन के देव हो,आप बड़े जगदीश। 

           बेडी भवजल बिच में गुरु तारो विस्वाविश।।


स्थाई : भरोसे थारे चाले ओ ,सतगुरु मारी नाव। 

            सतगुरु म्हारी नाव बापजी ,धिनगुरु म्हारी नाव।।


            
नहीं हे मारे कुटुम कबीलो नहीं म्हारे परिवार। 

            आप बिना दूजो नहीं दिखे ,जग में पालनहार।।


            भवसागर ऊंडो घणो ने ,तिरु न उतरू पार। 

            निगे करू तो निजर नी आवेभवसागर रे धार ।।

 

            सतगुरु रूपी जहाज बणा लो इण विध उतरो पार। 

            सुरत जाजडी ज्ञान बांसलो ,खेवट सिरजनहार।।


 

           कहे कबीर सुणो भाई साधो !बह जातो मजधार। 

            रामानंद मिल्या गुरु पूरा ,बेडा कर दिया पार।।

 

 ........ ......... .........  ......... .........  ......... ......... .........  ......... ......... .........  ......... ......... .........  ......... ........

 

सतगुरु रे ओलु आवे रे....... 

 

स्थाई : सत्गुरूसा री ओलु आवे रे ,म्हारो रोम रोम गरणावे रे। 

            रोम रोम गरणावे रे म्हारो ,हिवड़ो हिलोरा खावे रे।।

 

            रात दिवस म्हाने नींद नी आवेअन पानी म्हने कछु नहीं भावे। 

            म्हारे नैना नीर भर आवे रे म्हारा गुरु बिन रयो नहीं जावे रे।।

 

            पल पल छिन छिन याद सतावे एडा एडा बादल घटा चढ़आवे। 

            म्हारी सुरता शोर मचावे रे म्हारो बालक जीव घबरावे रे।।   

 

            चढ़ी खुमारी म्हारे प्रेम री ,गुरु बिन रयो नहीं जावे रे। 

            किस्मत री काई-काई गावे रे ,म्हारा गुरूसा फिर नहीं आवे रे।।  

 

            जहाज पड़ी दरियाव बीच में ,अध बिच गोता खावे रे। 

            सतगुरु खेवट बण आवे रे ,म्हारी नैया पार लगावे रे।।   

 

             गौड़ भागीरथ भजन बणावे ,कुशल रतन थारो गुण गावे। 

             ओ तो भजन मोइनुदीन गावे रे ,गुरु चरणा में शीश निवावे रे।।  

 

 

......... ......... .........  ......... .........  ......... ......... .........  ......... ......... .........  ......... ......... .........  ......... ........

 

एकणवार आईजो सतगुरु....... 

     

दोहा : संत हमारे सिरधणी ,में संतन की देह। 

          रोम-रोम में रम रया ,प्रभु ज्यू बादल में मेह।।

 

स्थाई एकणवार आईजोसतगुरु वारम्वार आइजो। 

            धिनगुरूसा म्हारे देश में ओ जी।।

 

            सतगुरु म्हारा फुलड़ा रे ,धिन गुरु म्हारा फुलड़ा। 

             कोई फुलड़ा मोयली वासना ओ जी।।

 

             सतगुरु म्हारी गंगा रे धिन गुरु म्हारी गंगा।

             कोई गंगा मोयली गोमती ओ जी।।

 

 



             सतगुरु म्हारी माला रे ,दाता म्हारी माला। 

              कोई माला मोयली मुंगिया ओ जी।।

 

              सतगुरु म्हारा देवल रे ,धिन गुरु म्हारा देवल।

              कोई देवल मोयला देवता ओ जी।।

 

               सतगुरु म्हारा बादल रे ,धिन गुरु म्हारा बादल। 

               कोई बादल मोयली बिजली ओ जी।।

 

               सतगुरु रो परताप ओम्हारे धिन गुरु रो परताप। 

                कोई जीवणजोशी बोलिया ओ जी।।

 

 

......... ......... .........  ......... .........  ......... ......... .........  ......... ......... .........  ......... ......... .........  ......... ........

 

म्हारा सतगुरु भया रंगरेज ,चूनर........ 


स्थाई म्हारा सतगुरु भया रंगरेज ,चूनर म्हारी रंग डारी।।


            
भाव की पूंजी नेका जल में ,ज्ञान रंग दिया घोल। 

            शीतल चुनरी ओढ़ाय के रे,खूब करि जकजोल ,  चूनर म्हारी रंग डारी।।


            
सत्गुरूसा ने चूनर रंग दी ,सतगुरु चतुर सुजान। 

            सब कुछ गुरु पर वार दूं रे ,तन मन धन और प्राण,चूनर म्हारी रंग डारी।।




            
स्याह रंग छुड़ाय के दाता ,दिया मजीठी रंग। 

            धोए से उतरे नहीं रे ,दिन - दिन होत सुरंग,चूनर म्हारी रंग डारी।।


            
धर्मिदास कहे चूनर रंग दीमुझ पर कृपा दयाल। 

            शीतल चूनरी ओढ़ाय के दाताकर दिया प्रेम निहाल,चूनर म्हारी रंग डारी।। 

 

 

......... ......... .........  ......... .........  ......... ......... .........  ......... ......... .........  ......... ......... .........  ......... ........

 

भाग भला जिन घर संत पधारे...... 


दोहा : संत समागम हरी कथा ,तुलसी दुर्लभ दोय। 

          सूत दारा अरु लक्ष्मी ,पापी गृह भी होय।।

 

स्थाई भाग भला रे जिण घर संत पधारे।

            कर किरपा भव सागर तारे।।

 

            आया संतो ने आदर दीजो,चरण खोल चरणामृत पीजो।।

          



            एड़ा संत हे पर उपकारी,शरण आया ने लेवे उबारी।।

   

            संत सायब कछु अंतर नाही,सायब रा घर संता रे माहि।।

 

            संता रे मुख सुं सुनिये वाणीसुणतां ही छूटे चौरासी री खाणी।।


            
कहे कबीर संत भला ही पधारे ,जनम जनम रा कारज सारे।।

 

 

......... ......... .........  ......... .........  ......... ......... .........  ......... ......... .........  ......... ......... .........  ......... ........

      

 

\

 

वारि ओ गुरुदेव आप ने बलिहारी....... 


दोहा गुरु गोविन्द दोनों खड़े,काके लागू पाय। 

          बलिहारी गुरु आपने,गोविन्द दियो मिलाय।।


स्थाई वारि ओ गुरुदेव आपने बलिहारी। 

            भव जल डूबत तारियो,म्हारा सतगुरु लियो रे उबारी। 

            गुरासा ने बलिहारी ,हां रे गुरासा ने बलिहारी।।


            
गुरु नहीं होता जुगत में ,कुन करतो म्हारी स्याय। 

            भोगता दुःख भारी ,हां रे भोगता दुःख भारी।।


            
असंख जुगा रो सुतो म्हारो हंसलोसतगुरु दियो रे जगाय। 

            शबद री सिसकारीहां रे शबद री सिसकारी।।




            
गुरु बिन अँधा जाणिये,हे नहीं आतम ज्ञान। 

            जगत पच-पच हारी ,हां रे जगत पच-पच हारी।।


             
जम से झगड़ा जीतकर इणसुख रे सागर माय। 

             भयो आनंद भारीहां रे भयो आनंद भारी।।


             
फूलगिरि री विनती रेदुर्बल करे हे पुकार। 

              अरज अब सुन मारीहां रे अरज अब सुन मारी।।

 

 

......... ......... .........  ......... .........  ......... ......... .........  ......... ......... .........  ......... ......... .........  ......... ........

 

 

 

 

 

 

 

 

उम्मेदी गेरी लाग रही.......... 


दोहा संत मुक्ति रा पोलिया,वां संग कीजे प्यार। 

          कूंची उनके साथ हे ,खोले मोक्ष द्वार।

          खोले मोक्ष द्वार,नारगी बायर काढ़े। 

          दे आपणा उपदेश,ज्ञान की जहाजां चाढ़े। 


स्थाई : म्हाने सत्गुरूसा मिलवा रो गेरो कोड,उम्मेदी गेरी लाग रही। 

            म्हाने सत्गुरूसा मिलवा रो गेरो कोड,उम्मेदी गेरी लाग रही।।


            
मोय उम्मेदी ऐसी लागी ,निर्धन के धन होय। 

            बांझ नार पुत्र बिन तरसे,मै रे हो गुरु सा तोय।।




            
सतगुरु तो दरियाव है,मै गलिया को नीर। 

            बहती बून्द समंद में रळगी ,कंचन भयो रे शरीर।।


            
जहाज पड़ी दरियाव में,अधबिच गोता खाय। 

            सतगुरु तो खेवट मिल जावे,कर दे पलक में पार।।


            
गुरु गहरा गुरु भाव रा ,गुरु देवा रा देव्। 

            रामानंद रा भणे कबीरा ,पाया हे केवल देव।।

  

 

......... ......... .........  ......... .........  ......... ......... .........  ......... ......... .........  ......... ......... .........  ......... ........

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 


बोले मेरा सतगुरु अमृतवाणी.........


दोहा सतगुरु ऐसा कीजिएजैसे लोटा डोर। 

          गला फ़सावे आपणापावे नीर झकोर।।


स्थाई बोले मेरा सतगुरु अमृतवाणी। 

            दूधा रा दूध पानी रा पाणी।।

 

            रात नहीं निदरा चैन नहीं मन में। 

            लागी म्हारे चोट शबद री तन में।।


            
सतगुरु पुष्प ने में हुँ भंवरा। 

            हरी ने भजे ज्यारो काँही लेवे जमड़ा।।

 

            सतगुरु वैध खलक सब रोगी। 

             हरी ने भजे ज्यारो काया निरोगी।।


             
कहत कबीर सुनो भाई संतो। 

              घट हिरदे में बिठाया संतो।।

 

 

......... ......... .........  ......... .........  ......... ......... .........  ......... ......... .........  ......... ......... .........  ......... ........


प्रीत गुरां री भली........ 


दोहा : रामचन्द्र से कोन बड़ेवे भी गुरुगम कीन। 

           तीन लोक के वे घणीगुरु आगे आधिन।।


स्थाई : प्रीत गुरा री भली रे रावलिया जोगी। 

            प्रीत गुरा री भली।।


लवना रे लागी ज्यां री भरमना भागी रे। 

सूरत शबद में मिली रे रावलिया जोगी,

 

प्रीत गुरा री भली।।

 

चेतन होय नर सुमिरण करणा रे। 

तार सु तार मिली रे रावलिया जोगी,

 



प्रीत गुरा री भली।।


अड़ा रे उड़द बिच मण्डी रे बजाराम रे। 

सोहंग ज्योति जगी रे रे रावलिया जोगी,

 

प्रीत गुरा री भली।।


चंचलनाथ शरणे लुमनाथ बोले रे। 

संगत संतो री भली रे रे रावलिया जोगी,

 

प्रीत गुरा री भली।। 


प्रीत गुरा री भली रे रावलिया जोगी। 

 

 प्रीत गुरा री भली।।

 

 

 

......... ......... .........  ......... .........  ......... ......... .........  ......... ......... .........  ......... ......... ......... 

 

 

सत्गुरूसा म्हणे प्रेम प्यालो......... 

 

दोहा : सतगुरु दिवो नाम रोतो क्या जाने संसार। 

          घिरत सिंचावो प्रेम रोतो उतरो भवजल पार।।

 

स्थाई : ओ म्हाने कर मनवार पिलायो रे,

            दयालु म्हाने प्रेम प्यालो पायो रे,

            धिनगुरुसा म्हाने प्रेम प्यालो पायो रे।।

 

असंख जुगां री म्हारी नींद उड़ाई रे। 

म्हाने सुतोडा ने आय जगायो रे,

धिनगुरुसा म्हाने प्रेम प्यालो पायो रे।।

 

कुटुम कबीलो म्हारो सब जग झूठो रे। 

म्हाने सत्गुरूसा सही समजायो रे,

धिनगुरुसा म्हाने प्रेम प्यालो पायो रे।।

 



आऊं नहीं जाऊं जग में,मरू नहीं जन्मूँ रे। 

म्हाने अमरपुर रो मार्गियों बतायो रे,

धिनगुरुसा म्हाने प्रेम प्यालो पायो रे।।

 

अड़सठ तीरथ म्हारे गुरूसा रे शरणो में। 

म्हें तो गीता जी रो ज्ञान गंगा नहायो रे,

धिनगुरुसा म्हाने प्रेम प्यालो पायो रे।।

 

देवनाथ गुरु पूरा मिलिया रे,

ओ तो राजा रे मान जश गायो रे। 

धिनगुरुसा म्हाने प्रेम प्यालो पायो रे।। 

 

 

 

......... ......... .........  ......... .........  ......... ......... .........  ......... ......... .........  ......... ......... .........  

 

गुरांसा बिनाकौण प्रेमजाल पावे......... 

 

 दोहा : तरवर सरवर संतजनचौथा बरसे मेह। 

           परमारथ रे कारणेऐ चारों धारी देह।।

 

स्थाई : गुरांसा बिनाकौण प्रेमजल पावे। 

            कूपां रा नीर किण विध सूखे,

            सीर सायरियां सूं आवे।।

            गुरांसा बिनाकौण प्रेमजल पावे जी हो ओ।

 

कर्मा री जाजा दो प्रकारां,शुभ अशुभ कहावे।

अशुभ करम ने मार हटावेराम नाम चित लावे।।

गुरांसा बिनाकौण प्रेमजल पावे जी हो ओ।

 



सतगुरु म्हारा चनण सरूपीफूल वासना लेवे। 

लिपटयोडा भुजंग मगन होई जावे,

कदेई छोड़ नहीं जावे।।

गुरांसा बिनाकौण प्रेमजल पावे जी हो ओ।


सतगुरु म्हारा भंवर सरूपी,कीट पकड़ ने लावे। 

दे घरघाटो शब्द सुनावेकर भंवरा ने उड़ावे।।

 

गुरांसा बिनाकौण प्रेमजल पावे जी हो ओ।

 

दूध माहि घिरथ महेंदी में लालीज्ञान गुरासा सु आवे। 

कहत कबीर सुणो भाई साधोभाग पुरबला पावे।।

गुरांसा बिनाकौण प्रेमजल पावे जी हो ओ।

गुरांसा बिनाकौण प्रेमजल पावे जी हो ओ।

गुरांसा बिनाकौण प्रेमजल पावे जी हो ओ।

 

 

......... ......... .........  ......... .........  ......... ......... .........  ......... ......... .........  ......... ......... .........  

 

आवणो पड़ेला सतगुरु........

 

दोहा : गुरु गोविन्द दोनों खड़े,काके लागू पाय। 

          बलिहारी गुरु आपने,गोविन्द दियो मिलाय।।

 

स्थाई : आवणो पड़ेला सतगुरुआवणो पड़ेला।

            आज री सतसंग में थानेआवणो पड़ेला।।


पहला जुगा में राजा प्रहलाद आया। 

पांच करोड़ तपसी तारणा पड़ेला।।

आज रा जागरण में थानेआवणो पड़ेला।।


दूजा जुगा में राजा हरिशचंद्र आया। 

सात करोड़ तपसी तारणा पड़ेला।।

आज री सतसंग में थानेआवणो पड़ेला।।




तीजा रे जुगा में राजा जेठल आया। 

नव रे करोड़ तपसी तारणा पड़ेला।।

आज रा जागरण में थानेआवणो पड़ेला।।

 

चौथा जुगा में राजा बलीचंद आया। 

बारह करोड़ तपसी तारणा पड़ेला।।

आज री सतसंग में थानेआवणो पड़ेला।।

 

चार जुगां रा मंगल रुपा दे जी गावे। 

थाली माहि बाग़ लगावणो पड़ेला।।

आज रा जागरण में थानेआवणो पड़ेला।।

 

आवणो पड़ेला सतगुरुआवणो पड़ेला।

आज री सतसंग में थानेआवणो पड़ेला।।

 

 

 

......... ......... .........  ......... .........  ......... ......... .........  ......... ......... .........  ......... ......... .........  

 

 

|| भजन संत मिले उपदेशी || 

अरे सतगुरु आया ने रिद्धि सिद्धि लाया 

निर्भय नाम सुनाया जी ||  

संत मिले उपदेशी आतम री बाता कैसी जी -२ 

संत मिले उपदेशी हो जी 

 

सोना पीतल रो एक रंग 

पीतल ने सोनो कुन कैसी ||  

संत मिले उपदेशी आतम री बाता कैसी जी -२ 

संत मिले उपदेशी हो जी 

 

काग कोयल रो एक रंग 

कागा ने कोयल कुन कैसी  ||  

संत मिले उपदेशी आतम री बाता कैसी जी -२ 

संत मिले उपदेशी हो जी 

 



हँस बुगला रो एक रंग 

बुगला ने हँस कुन कैसी  ||  

संत मिले उपदेशी आतम री बाता कैसी जी -२ 

संत मिले उपदेशी हो जी 

 

खीर खांड रा इमरत भोजन -२ 

संत मलोड़ा लेसी रे 

खीर खांड रा इमरत भोजन संत मलोड़ा लेसी रे

संत मिले उपदेशी आतम री बाता कैसी जी -२ 

संत मिले उपदेशी हो जी

 

 

......... ......... .........  ......... .........  ......... ......... .........  ......... ......... .........  ......... ......... .........  ......... ........

 

 

सतगुरु आविया जी म्हारे.........

 

दोहा : सतगुरु म्हारा बाणियाबिणज करे व्यापार। 

          बिन डांडी बिन ताकड़ीगुरु तोल दिया संसार।।

 

स्थाई : सतगुरु आविया जी म्हारेधिन घड़ी धिन भाग। 

            दयालु घर आविया जीम्हारे धिन घड़ी धिन भाग।।

            धिन घड़ी धिन भाग म्हारेधिन घड़ी धिन भाग।।

 

उँची पाल शबद की रे संतोनीचो जमना नीर। 

उँची चढ़ने जोवियो रे चहुँ दिश दिसे रे कबीर।।

 

कांई रे बुहारू मै तो आंगणो हो संतोकाय री घालु गार। 

चनण बुहारू आंगणो रेकेसर घालु गार।।

 

 



आंगणिये बवाडु डोडा एलची रेसुगनो री नागरवेल। 

थाल भरुँ गज मोतियाँ रेकरू गुरूजी री सेव।।

 

जुगन - जुगन में फेरिया जीम्हाने सतगुरु मिल्या नजदीक। 

बाई अमना री विनती रेसतगुरु मिलिया कबीर।।

 

 सतगुरु आविया जी म्हारेधिन घड़ी धिन भाग। 

 दयालु घर आविया जीम्हारे धिन घड़ी धिन भाग।।

 धिन घड़ी धिन भाग म्हारेधिन घड़ी धिन भाग।।

 

 

 

 

......... ......... .........  ......... .........  ......... ......... .........  ......... ......... .........  ......... ......... .........  

में अरज करूँ गुरु थाने......... 

 

दोहा : संत बड़े परमार्थीशीतल ज्यां रा अंग। 

           तपत बुझावें ओरो कीदे दे भगती रंग।।

 

स्थाई : मै अरज करूँ गुरु थानेचरणां में राखजो म्हाने। 

            हेलो प्रकट करुं की छानेम्हारी लाज शरम सब थाने।।

 

गुरु मात पिता सुत भ्रातासब स्वारथ का है नाता। 

एक तारण तिरण गुरु दाताज्यां रा चार वेद जस गाता।।

हो मै अरज करूँ गुरु थानेचरणां में राखजो म्हाने। 

 



भवसागर भरियो भारोम्हाने सूझत नहीं रे किनारो। 

गुरुघट में दया विचारोम्हें डूब रयो मझधारो।।

हो मै अरज करूँ गुरु थानेचरणां में राखजो म्हाने। 

 

 

कोई संत लियो अवतारोंजीवो ने पार उतारो। 

म्हाने आयो भरोसो भारोनहीं छोड़ू शरणो थारो।।

 

हो मै अरज करूँ गुरु थानेचरणां में राखजो म्हाने। 

 

गुरु तन मन धन सब थारोचाहे शीश काटलो म्हारो। 

जन दरियाराव पुकारोचरणा रो चाकर थारो।।

 

 

 

......... ......... .........  ......... .........  ......... ......... .........  ......... ......... .........  ......... ......... .........  

 



आज रो दिवस मै तो जाउँ......... 

 

दोहा : सतगुरु बिन सोझी नहींसोझी सब घट माँय। 

          रजब मकी रा खेत मेंचिड़ियाँ ने ग़म नाँय।।

 

सात दीप नवखण्ड मेंसतगुरु डारी डोर। 

डोर पकड़ आवे नहीं तोकोई सतगुरु रा जोर।।

 

सतगुरु ऐसा कीजिएजैसे लोटा डोर। 

गला फ़सावे आपणापावे नीर झकोर।।

 

स्थाई : आज रो दिवस में तो जाऊ बलिहारी। 

            मेरे घर आए श्री रामजी रा प्यारा।।

 

करुं रे डंडोवत चरण पखारूँ। 

तन मन धन निछरावल वारुं।।

 

शुद्ध भये अंगना पवित्र हुए भवना। 

हरिजन बैठ हरि रा गुण गावणा।।

 

कथा करे और ज्ञान विचारे। 

आप तिरे औरन को तारे।।

 

कहे रविदास कोई मिले हरी रा बन्दा। 

जनम मरण रा काटे जी फन्दा।।

 

 

 

......... ......... .........  ......... .........  ......... ......... .........  ......... ......... .........  ......... ......... .........  

 

गुरुदेव कहे सुण चेला......... 

 

दोहा : सतगुरु म्हारा बाणियाबिणज करे व्यापार। 

          बिन डांडी बिन ताकड़ीगुरु तोल दिया संसार।।


स्थाई : गुरुदेव कहे सुण चेलाथारो जनम सफल जद वेला। 


आद पुरुष ने ध्यावोसंतो ने शीश नामावो। 

थारा कियोडा पाप धुलेलाथारो जनम सफल जद वेला।।  




सत री संगत में जाणाभगती में जीव लगाणा। 

थारा मन ने मार ले पेलाथारो जनम सफल जद वेला।।


पर धन धूड़ कर जाणोपर तिरिया मात कर मानो। 

थूं  एड़ी-एड़ी रेहणी में रेलाथारो जनम सफल जद वेला।।


निन्दिया बुराई मत करजोअरे ऊजड़ जावे वां ने वरजो। 

राजाराम जी दे रया हेलाथे भरो भजन रा थेला।।

 

 

 

......... ......... .........  ......... .........  ......... ......... .........  ......... ......... .........  ......... ......... .........  

 

दलाली हीरा लालन की.........  


दोहा : सतगुरु आवत देखियाज्यारे काँधे लाल बंदूक। 

          गोली दागी हरी नाम रीभाग गया जमदूत।।


स्थाई : म्हारा सतगुरु दीवी रे बतायदलाली हीरा लालन की।।


लाली लाली सब कहे रेसबके पल्ले लाल। 

गाँठ खोल परखी नहीं रेइण विध भयो रे कंगाल।।


लाल पड़ी मैदान में रेखल्काउ लांग्यो जाय। 

नुगरे ठोकर मार दीनीसुगरे तो लीवी रे उठाय।।




इधर से अंधा आवियाउधर से अंधा जाय। 

आंधा से आंधा मिले रेमारग कुण तो बताय।।


माखी बैठी शहद पर रेपंखुडिया लिपटाय। 

उड़ने रा सासा पड़े रेलालच बुरी रे बलाय।।


लाली लाली सब कहे रेलाली लखी न जाय। 

लाली लखी रे दास कबीरआवा रे गमन मिट जाय।।

 

 

 

......... ......... .........  ......... .........  ......... ......... .........  ......... ......... .........  ......... ......... .........  ......... ........

 

हंस हीरा रो मोल करे .........

 

दोहा : गुरु कुम्हार शिष्य कुम्भ हैघडि-घड़ि काढ़े खोट। 

          भीतर हाथ पसार केबाहर मारे चोट।।

 

स्थाई : गुरु म्हारा पारस पवन सूं ही झीना,

            शायर वाली दाता लहरा करे। 

            हंसला री गुरुगम हंसलो ही जीणे,

            हंस हीरा रा मोल करे हो जी।।

 

गुरु म्हारा पारस पत्थर ने पूजे,

पारस संग ले पत्थर तिरे। 

पत्थर तिरेओ वाने प्रेमजाल पावे,

पारस पेले पार करेहो जी।। 

 

गुरु म्हारा पारस बलध ने हाँके,

सत शब्दो वाली हाँक करे।

ज्ञान की डोरी ने प्रेम अगाडी,

हलकारे ज्यूं शाम ढलेहो जी।।  

 

 



गुरु म्हारा पारस हेत वाला हीरा

हंस मिल्यां दाता हेत करे। 

हंसा रे जोड़े बैठे कागला

कागा ने दाता हंस करेहो जी।।

 

बादली ज्यूं बरसे ने बिजली ज्यूं चमके,

झर-झर झरना नीर बहे। 

नीर झरे वठे निपजण लागा,

पीया प्याला मगन फिरे हो जी।।

 

गुरु म्हारा शायर समद जल सागर,

महासागर में जहाज तिरे। 

नुगरा वे तो गलस्यां ही खावे,

समइयां पहला पार करेओ जी।।

 

निर्गुनाथ भोलानाथ जी जाण्यां,

दुर्बल ऊपर दया करे। 

भवानीनाथ यूं जश गावे,

आप गुरांसा ने याद करेहो जी।।  

 

 

 

......... ......... .........  ......... .........  ......... ......... .........  ......... ......... .........  ......... ......... .........  ......... ........


म्हारा मनसतगुरु दरश दिखावे......... 


दोहा : तीरथ गये ते एक फलसंत मिले फल चार। 

           सतगुरु मिले अनेक फलकहे कबीर विचार।।


स्थाई : प्राण पड़े म्हारी काया धूजेनैणा में नींद नहीं आवे रे। 

            म्हारा मनसतगुरु दरश दिखावे।।


खान पान म्हने फीका लागेजिवडो म्हारो कुम्हलावे। 

कद सतगुरुजी दरश दिखावेमन री प्यास बुझावे रे,

 म्हारा मनसतगुरु दरश दिखावे।।


तन मन धन करूँ रे निछावरफुलड़ा री सेज बिचावूं। 

भाव प्रीत रा तकिया लगावूंसतगुरु चवर ढुलावू रे,

 

 म्हारा मनसतगुरु दरश दिखावे।।

 



सतगुरु आवे ज्यां रा दर्शण पावुँमोतियाँ रा चौक पुरावूँ। 

 

ले गंगाजल चरण पखारूँहरख-हरख गुण गाऊँ रे,

 म्हारा मनसतगुरु दरश दिखावे।।

 

जनम-मरण रा बंधन तोड़ेसतगुरु आंगण आवे। 

दे चिंगारी अमर किया म्हानेनाथ गोरख जस गावे रे,

 म्हारा मनसतगुरु दरश दिखावे।।

  

 

......... ......... .........  ......... .........  ......... ......... .........  ......... ......... .........  ......... ......... .........  ......... ........


भली करी गुरुदाता.........


दोहा : प्रथम गुरु महाराज को तोचरण निवावूँ शीश। 

           हाथ जोड़ विनती करूँगुरु ज्ञान करो बख्शीस।।


स्थाई : भली करी गुरुदाताजिव राख्यो चौरासी में जाता। 

            भूलूं नहीं लाखो बाताम्हारे गुरु वचनो रा नाता।।


करम गली में आयोकरमां में काठो कलायो। 

गुरु बचा लियो दोनूं हाथां, म्हारे गुरु वचनो रा नाता।।




पगां तणो पांगलियोम्हारा सतगुरु हेलो सांभळियो। 

नहीं तो रन वन में रह जाताम्हारे गुरु वचनो रा नाता।।


आँख्यां छतो अंधारोगुरु भूण्डो हाल हमारो। 

सत्संग रा खेल बतायाम्हारे गुरु वचनो रा नाता।।


मोह माया री नदी है भारीजिण में बह गयो कई वारि। 

गुरु बचा लियो बह जाताम्हारे गुरु वचनो रा नाता।।


सतगुरु सेण बताईसाधु सिमरथ राम सुधि पाई। 

गुरु चरणों में राता माताम्हारे गुरु वचनो रा नाता।।


    

 

......... ......... .........  ......... .........  ......... ......... .........  ......... ......... .........  ......... ......... .........  ......... ........

 

सतगुरु सायब जी ओ......... 

 

सतगुरु सायब जी ओम्हारी वीनती सुण लो। 

वीनती सुण लो म्हारीअर्जी तो सुण लो। 

सतगुरु सायब जी ओम्हारी वीनती सुण लो।।

 

म्हारे तो शत्रु घणा जीभगती करण दे नाँय। 

काम क्रोध मद डाकन्यां एलागी म्हारे लार।।

 

तृष्णा है बल डाकिणीआ लागी म्हारे लार। 

अजहु तो ए धापी नहींखायो जुग संसार।।

 



शबद स्पर्श और रूप गंध जीइणमें है वो पाँच। 

अपने अपने स्वाद को जीजग में भूल्यो जाय।।

 

मन मरकट माने नहीं ओकितना करुं रे उपाय। 

बहुत भाँत परमोदियो जीम्हणे नचावे नाच।।

 

भवसागर का चक्कर में जीआन पड़ी है नाव। 

करुणा सिन्धु कबीर सा नेधरमी करे पुकार।।

 

 

......... ......... .........  ......... .........  ......... ......... .........  ......... ......... .........  ......... ......... .........  ......... ........

 

गुरुदेव दया कर के।

 

गुरुदेव दया कर केमुझको अपना लेना। 

मै शरण पड़ा तेरीचरणों में जगह देना।।

 

करूणानिधि नाम तेराकरुणा दिखलाओ तुम। 

सोए हुए भागो कोहे नाथ जगाओ तुम। 

मेरी नाव भंवर डूबेइसे पार लगा देना।।

तुम सुख के सागर होनिर्धन के सहारे हो। 

इस तन में समाये होमुझे प्राणो से प्यारे हो। 

नित माला जपूं तेरीदिल से न भुला देना।।

 



पापी या कपटी हूँजैसा भी हूँ तेरा हूँ। 

घर-बार छोड़कर मेंजीवन से अकेला हूँ। 

में दुःख का मारा हूँमेरे दुखड़े मिटा देना।।

 

मै सबका सेवक हूँतेरे चरणों का चेला हूँ। 

हे नाथ भुला ना मुझेइस जग में अकेला हूँ। 

तेरे दर का भिखारी हूँमेरे दोष मिटा देना।।

 

 

गुरुदेव दया कर केमुझको अपना लेना। 

मै शरण पड़ा तेरीचरणों में जगह देना।।

 

 

......... ......... .........  ......... .........  ......... ......... .........  ......... ......... .........  ......... ......... .........  ......... ........

 

 

हद में तो दाता खेल रचायो.........


दोहा : हद लखे सो ओलियाबेहद लखे सो पीर। 

          हद बेहद दोनों लखेज्यां रो नाम फ़क़ीर।।


स्थाई : हद में तो दाता खेल रचायोबेहद माँहिने आप फिर। 

            अधर धरा पर आसन मांड्योधरा गगन बिच मौज करे हो जी।।  


हंसा होय हंसा संग बैठेकागां रे संग नहीं ओ फिरे। 

नुगरा नर तो फिर भटकताखोजी वे तो खोज करे ओ जी।।




अमर जड़ी गुरुदाता से पाईनैणां सूं म्हारे नीर पड़े। 

उण बूटी रा परस ना पायाउण सूं करोडो दूर फिरे हो जी।।


सिमरथ गुरु री शरण में पड़ियाओघट घाटा गैलां फिरे। 

गुरुज्ञान पारस जिणे पियो वेविण जीवा ने पार करे हो जी।।


रण चले शूरां रे खाटेकायर वे तो देख डरे। 

कहे भैरव गुरु दयाल रे शरणेकरोड़ जनम रा पाप ठाले हो जी।।  

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 


Comments

Popular posts from this blog

श्री दीपनारायण महाप्रभु जी पद बिरहनी भजन संग्रह || Shree deepnarayanmahaprabhu ji bhajan sangrah|| Shree Deepnarayan Mahaprabhuji Bhajans collection.#गजेंद्रगौतम #GajendraGautam

Series 1/Top Most Computer Networking Question Answer